De covid-19 pandemie hakte er bij sommigen van ons hard in, anderen zagen een gamechanger en verheugden zich al op een schoner en rechtvaardiger post-corona-tijdperk.
Ging het schrijfwerk van Krijgsman de laatste jaren veelal over lopen, over wandelingen in de landschappelijke ruimte, tijdens corona maakte het (naadloos in overeenstemming met de omstandigheid) pas op de plaats en concentreerde het zich op wat er in het covid-19 tijdperk op hem afkwam, wat er vanuit de digitale wereld zijn woning binnendrong, door tot in het bewuste, zelfbewuste, heremieterige leven.
Een boek met bespiegelingen - filosofisch, maatschappelijk, politiek - soms meelevend maar regelmatig ook boos. Een boek ook om later nog eens te herlezen als het allemaal voorbij is.