In De getatoeëerde Lorelei, wordt het lot van nazi-Duitsland uitgebeeld, weerspiegeld in de microkosmos van de hoofdpersonen: de Lorelei, een getatoeëerde zigeunerin en gewezen kermisattractie; Kraut, een Berlijnse hoerenjongen, die zich in de jaren dertig bewust wordt als jood en homoseksueel vogelvrij te zijn voor de nazi’s; de beruchte transvestiet ‘Gräfin’ von Thun und Taxis; Leutnant Heinrich von Losch, het prototype van de ouderwetse Duitse officier, die zich verzet tegen Hitler en zijn horde, en Marinus van der Lubbe, die als (mede)stichter van de brand in het Rijksdaggebouw de geschiedenis is ingegaan. Tijdens het schrijven van deze roman werd de auteur zich bewust dat zijn hoofdpersonen vertegenwoordigers zijn van vier door de nazi’s vervolgde groepen: zigeuners, joden, communisten en de homoseksuelen. Na de wilde en erotisch geladen eerste hoofdstukken maakt Jaap Harten de dreiging van de dictatuur sterk voelbaar, in deze roman die tot in de finesses is gedocumenteerd.
