DE HANG NAAR ZUIVERHEID.
Dit boek gaat over de wijze waarop het begrip 'zuiverheid' zich in de negentiende en twintigste eeuw in Europa manifesteerde in kunst, literatuur, (medische) wetenschap en ideologie en tot welke herschikking van posities dit kan leiden.
Denken in termen van 'zuiverheid', 'reinheid' gaat altijd gepaard met denken in tegenstellingen en lijkt orde te scheppen in een schijnbaar chaotische wereld, waarin vertrouwde zekerheden niet langer voldoen om iemands identiteit te bepalen. De hang naar zuiverheid manifesteerde zich niet in één bepaalde partij of richting, maar als een brede culturele onderstroom, die tegengestelde, elkaar op leven en dood bestrijdende stromingen bediende.
De auteurs van dit boek - historici, kunsthistorici en taalwetenschappers, verbonden aan het Huizinga Instituut voor Cultuurgeschiedenis - hebben in hun bijdragen een ideeënhistorisch perspectief gecombineerd met een biografische benadering. Zij buigen zich over Wagner, Rousseau, Céline en Pasteur, Lombroso, Von Krafft-Ebing en Weiniger, Nordau, Hiller, Lanz von Liebenfels en Jünger.
Vast staat dat de auteurs met het uitwerken van de 'hang naar zuiverheid' een krachtig instrument gedefinieerd hebben om de geschiedenis van het moderne Europa opnieuw in te delen.
Dit boek gaat over de wijze waarop het begrip 'zuiverheid' zich in de negentiende en twintigste eeuw in Europa manifesteerde in kunst, literatuur, (medische) wetenschap en ideologie en tot welke herschikking van posities dit kan leiden.
Denken in termen van 'zuiverheid', 'reinheid' gaat altijd gepaard met denken in tegenstellingen en lijkt orde te scheppen in een schijnbaar chaotische wereld, waarin vertrouwde zekerheden niet langer voldoen om iemands identiteit te bepalen. De hang naar zuiverheid manifesteerde zich niet in één bepaalde partij of richting, maar als een brede culturele onderstroom, die tegengestelde, elkaar op leven en dood bestrijdende stromingen bediende.
De auteurs van dit boek - historici, kunsthistorici en taalwetenschappers, verbonden aan het Huizinga Instituut voor Cultuurgeschiedenis - hebben in hun bijdragen een ideeënhistorisch perspectief gecombineerd met een biografische benadering. Zij buigen zich over Wagner, Rousseau, Céline en Pasteur, Lombroso, Von Krafft-Ebing en Weiniger, Nordau, Hiller, Lanz von Liebenfels en Jünger.
Vast staat dat de auteurs met het uitwerken van de 'hang naar zuiverheid' een krachtig instrument gedefinieerd hebben om de geschiedenis van het moderne Europa opnieuw in te delen.
