De kroon(schijf) op mijn (stormdam)werk

Van 1949 tot en met 1952 werd ik verpleegd in een sanatorium. Bijna drie jaar lag ik daar in een gipspak van mijn middel tot aan mijn
rechtervoet en mijn linkerknie. Het ging om gewrichtstuberculose.
Wij ontvingen daar wel onderwijs. Ook bekwaamde ik mij in het damspel. Meester Borsjes kwam mij daar regelmatig op de zondagmiddagen bezoeken. Mijn ouders reisden, om religieuze redenen, niet op zondag en kwamen op zaterdag, vandaar.
(Zie: Geen andijvie geen voetbal, bij dezelfde uitgever uitgegeven).
Dankzij zijn meesterlijke vertelkunst werd ik geïnspireerd om later tot schrijven te komen.