De Oorlog ver weg 1949-1962
De oorlog lijkt voorbij, Nederlands Indië is geen Nederlands Indië meer. De politiek heeft gezegevierd. Nederland moet internationaal gezien bakzeil halen. De vrienden uit de wereldoorlog blijken niet de vrienden die ze geacht worden te zijn. Zwollenaar Gerrit ter Haar dook opnieuw in de historie en geeft een waarheidsgetrouw beeld van de gebeurtenissen aan de hand van historische gegevens en boeiende interviews.
Een bezoek aan het graf van zijn broer Henk,overleden in de oudejaarsnacht van 1947-1948 te Soerabaja, bracht de oorlog dichtbij. Gerrit ter Haar interviewde betrokkenen en oud-strijders en haalde de feiten boven. In het eerste deel, 'De oorlog ver weg 1942-1949' schetst ter Haar een waarheidsgetrouw beeld van de oorlogsjaren en de eerste jaren er na. Een inkijkje in de ervaringen van burgers en militairen. Vaak aangrijpende verhalen, soms vermakelijk, soms onderhoudend.
Een vervolg kon niet uitblijven. De verstrekkende gevolgen van de oorlog lieten immers diepe sporen na. Zowel politiek als in de veelal verwoeste levens van betrokkenen. Diepe wonden tot op de dag van vandaag. Verhalen van vaderlandsliefde, trouw aan ons land, trots en verslagenheid.
Ter Haar sprak met oud-strijders en familieleden uit onder meer Kampen, Heino, Raalte, Nieuwleusen, Dalfsen, Hattem, Deventer, Enschede en Zwolle. Verhalen die van tijd tot tijd door merg en been gaan en tegelijkertijd ontroeren. Verhalen waar je stil van wordt. Vertelt door de ogen van betrokkenen zelf. Gestaafd met feiten uit de rijke archieven van onder meer het Historisch Centrum Overijssel.
"De waarheid is anders", aldus de auteur. "Het boek rekent af met de heersende perceptie en vooroordelen jegens oud-strijders en in ons land wonende medelanders. 'De Oorlog ver weg 1949-1962' vertelt, evenals in het eerste deel, het verhaal door andere ogen. De ogen van oud strijders. De ogen van mijn broer."
De oorlog lijkt voorbij, Nederlands Indië is geen Nederlands Indië meer. De politiek heeft gezegevierd. Nederland moet internationaal gezien bakzeil halen. De vrienden uit de wereldoorlog blijken niet de vrienden die ze geacht worden te zijn. Zwollenaar Gerrit ter Haar dook opnieuw in de historie en geeft een waarheidsgetrouw beeld van de gebeurtenissen aan de hand van historische gegevens en boeiende interviews.
Een bezoek aan het graf van zijn broer Henk,overleden in de oudejaarsnacht van 1947-1948 te Soerabaja, bracht de oorlog dichtbij. Gerrit ter Haar interviewde betrokkenen en oud-strijders en haalde de feiten boven. In het eerste deel, 'De oorlog ver weg 1942-1949' schetst ter Haar een waarheidsgetrouw beeld van de oorlogsjaren en de eerste jaren er na. Een inkijkje in de ervaringen van burgers en militairen. Vaak aangrijpende verhalen, soms vermakelijk, soms onderhoudend.
Een vervolg kon niet uitblijven. De verstrekkende gevolgen van de oorlog lieten immers diepe sporen na. Zowel politiek als in de veelal verwoeste levens van betrokkenen. Diepe wonden tot op de dag van vandaag. Verhalen van vaderlandsliefde, trouw aan ons land, trots en verslagenheid.
Ter Haar sprak met oud-strijders en familieleden uit onder meer Kampen, Heino, Raalte, Nieuwleusen, Dalfsen, Hattem, Deventer, Enschede en Zwolle. Verhalen die van tijd tot tijd door merg en been gaan en tegelijkertijd ontroeren. Verhalen waar je stil van wordt. Vertelt door de ogen van betrokkenen zelf. Gestaafd met feiten uit de rijke archieven van onder meer het Historisch Centrum Overijssel.
"De waarheid is anders", aldus de auteur. "Het boek rekent af met de heersende perceptie en vooroordelen jegens oud-strijders en in ons land wonende medelanders. 'De Oorlog ver weg 1949-1962' vertelt, evenals in het eerste deel, het verhaal door andere ogen. De ogen van oud strijders. De ogen van mijn broer."
