De Schrijver en de Luchtvrouw speelt in een tijd van een klimaatcrisis en viruspandemie. De Schrijver heeft ooit een verhaal geschreven over een driehoeksrelatie, dat hij nooit heeft voltooid: tussen het echtpaar Bram en Mira, en Lia, die hun leven binnendringt. Lia strijdt samen met Mira voor het klimaat en de natuur. Zij is een indrukwekkende en daadkrachtige vrouw, een soort verschijning, engel of visioen. De drie personages zijn door elkaar gebiologeerd, maar de relatie tussen hen werkt blokkerend, verlammend op alle betrokkenen. Dit verhaal van de schrijver blijft onvoltooid. Jaren later ontmoet de Schrijver de hoogleraar en klimaatwetenschapper Lida Plantinga. Deze werkelijke Lida vertoont grote gelijkenissen met zijn creatie, het personage Lia, uit het onvoltooide verhaal. Lida doet onderzoek naar reële bedreigingen, de klimaatverandering, zij is een vrouw van feit en actie. De Schrijver is een man van fictie en verbeelding. Lida beweert Bram uit het onvoltooide verhaal te kennen, en mist hem. Langzaamaan vermengen waan en werkelijkheid zich met elkaar: protagonisten, creaties van de Schrijver komen tot leven, ‘zijn’ personages worden personen, en dicteren het verloop van de geschiedenis. De taal en verbeelding gaan met de Schrijver aan de haal. Dan wordt Lida door een dodelijk virus geveld. Wie is zij eigenlijk? Er blijkt niets over haar bekend te zijn, ze lijkt niet te bestaan. Ze is van lucht, gemaakt van woorden. Intussen is het virus wél echt: het grijpt om zich heen, wordt een ware pandemie en eist vele slachtoffers. Dan neemt de Schrijver een radicale beslissing. Is hij een egoïst?
