In De sluipwesp en de leliën laat Diederik Burgersdijk zien hoe de
klassieke en christelijke traditie in de eerste vier eeuwen van onze
jaartelling verstrengeld zijn geraakt. In de afgelopen twee eeuwen
zijn ze weer langzaam uit elkaar gedreven, ingekaderd in de instituten
van Gymnasium en Kerk. Burgersdijk onderzoekt de omgang
met klassieke teksten vanaf Seneca, in de eerste eeuw na Christus,
via vele auteurs in de Europese literatuur tot in onze eigen tijd. Het
resultaat is een boeiend palet van meningen over de waarde van het
klassieke erfgoed, met als centrale vraag: moeten we geloven wat
we lezen? Burgersdijk heeft daar wel een antwoord op.
klassieke en christelijke traditie in de eerste vier eeuwen van onze
jaartelling verstrengeld zijn geraakt. In de afgelopen twee eeuwen
zijn ze weer langzaam uit elkaar gedreven, ingekaderd in de instituten
van Gymnasium en Kerk. Burgersdijk onderzoekt de omgang
met klassieke teksten vanaf Seneca, in de eerste eeuw na Christus,
via vele auteurs in de Europese literatuur tot in onze eigen tijd. Het
resultaat is een boeiend palet van meningen over de waarde van het
klassieke erfgoed, met als centrale vraag: moeten we geloven wat
we lezen? Burgersdijk heeft daar wel een antwoord op.
