Deze studie schetst een, soms vermakelijk, beeld van hoe het was om aan ’s lands oudste universiteit te studeren. Martine Zoeteman-van Pelt toont overtuigend aan dat de telling van het begin van de vorige eeuw grote lacunes vertoont. De analyse van de studentenpopulatie is gedaan aan de hand van een zelf ontworpen database van de ruim 60.000 inschrijvingen in het Leidse album studiosorum tussen 1575 en 1812.
Een van de opmerkelijke uitkomsten van het bestuderen van de aantallen is dat de Leidse studentenpopulatie in de eeuwen na 1575 zeer internationaal was. Op het hoogtepunt van haar roem had de Leidse universiteit meer buitenlandse dan Noord-Nederlandse studenten. Door het opzetten van deze database zijn interessante kruisverbanden gelegd tussen herkomst, studierichting en leeftijd. In deze integrale studie naar de achtergronden van Leidse studenten komt Martine Zoeteman-van Pelt tot opvallende conclusies betreffende de veranderende sociale achtergronden van studenten. Op grond van academische rechtbankverslagen en vele egodocumenten van zowel studenten als professoren werpt deze studie een nieuw licht op het studentenleven in vroeger eeuwen.
Een van de opmerkelijke uitkomsten van het bestuderen van de aantallen is dat de Leidse studentenpopulatie in de eeuwen na 1575 zeer internationaal was. Op het hoogtepunt van haar roem had de Leidse universiteit meer buitenlandse dan Noord-Nederlandse studenten. Door het opzetten van deze database zijn interessante kruisverbanden gelegd tussen herkomst, studierichting en leeftijd. In deze integrale studie naar de achtergronden van Leidse studenten komt Martine Zoeteman-van Pelt tot opvallende conclusies betreffende de veranderende sociale achtergronden van studenten. Op grond van academische rechtbankverslagen en vele egodocumenten van zowel studenten als professoren werpt deze studie een nieuw licht op het studentenleven in vroeger eeuwen.
