Miel Vanstreels (1951) was van 1979 tot 1994 hoofd van 'de tweede etage', een afdeling met 44 bewoners in een Maastrichts verzorgingshuis. Hij schreef in die periode geregeld over zijn werk: artikeltjes, een kort verhaal, columns en gedichten, die gepubliceerd werden in vaktijdschriften en literaire bladen. In dit boekje zijn het kort verhaal en een aantal columns en gedichten samengebracht. Het geeft niet alleen een verrassend inkijkje in het reilen en zeilen in een verzorgingshuis in de jaren tachtig van de vorige eeuw, het laat ook zien hoe Vanstreels de confrontatie met aftakeling en dood op drie verschillende manieren 'verwerkt'.
