Een dag niet gestorven, is een dag niet geleefd is een absurdistische collageroman die ruwweg het verloop van de wereldgeschiedenis en de rol van de mens daarin vertelt: van de schepping in het eerste hoofdstuk tot de totstandkoming van een nieuwe wereldorde in het laatste. Daartussen worden de belangrijkste thema’s van het menselijke bestaan behandeld: de zinloosheid van het bestaan en de angst, wreedheden en verveling die daarbij komen kijken. Dit alles gebeurt op absurde, humoristische en vaak vergezochte wijze: van tirades tegen klassieke architectuur, tot onnodig wrede onderzeebootkapiteins.
Superstoïcijn maakt collages waarvan de betekenisloosheid je naar de keel grijpt. In 2009 richtte hij samen met schrijver Fret het absurdistische tijdschrift ‘Judas’ op, waar veel van zijn werk in is verschenen. In zijn werk laat Superstoïcijn zich onder andere inspireren door het dierenrijk, gietijzeren meubels en de meest uiteenlopende angsten. Verder richt hij zijn pijlen vaak op diverse filosofen en tijdperken.
Superstoïcijn maakt collages waarvan de betekenisloosheid je naar de keel grijpt. In 2009 richtte hij samen met schrijver Fret het absurdistische tijdschrift ‘Judas’ op, waar veel van zijn werk in is verschenen. In zijn werk laat Superstoïcijn zich onder andere inspireren door het dierenrijk, gietijzeren meubels en de meest uiteenlopende angsten. Verder richt hij zijn pijlen vaak op diverse filosofen en tijdperken.
