Erfvogels

Sanne Clairon en Corneel Schut leken ooit een ideaal stel. Bijna 40 jaar nadat zij hem botweg dumpte, wil ze met hem praten. Op weg naar hun afspraak raakt Corneel op het station in Roermond verzeild in een menigte carnavalisten. Een strijdvaardige oppasoma voert hem terug naar zijn onveilige jeugd in het dorp H., zijn vreemde zus, verknipte moeder en ziekelijke oom. Samen met zijn vader heeft hij het gezin verlaten.
Sannes dochter, Mirèse, haalt Corneel op. Mirèse is opgegroeid zonder vader. Haar kille moeder Sanne lijkt in niets op de vrolijke Sanne die Corneels vriendin was. Welk geheim verbergt de vrouw met de twee gezichten? Hoe kan ze zo'n negatieve rol spelen in het leven van haar dochter en ex-geliefde?
Sannes onthutsende relaas in de laatste fase van haar leven geeft het verrassende antwoord op die vragen. Voor haar een bevrijding. Of dat ook geldt voor Mirèse en Corneel?
Dankzij een heldere schrijfstijl en een subtiele balans tussen zwaar en licht, houdt de schrijver in deze roman over een eeuwenoud maar pijnlijk actueel thema de spanning vast tot de laatste, verrassende zin. Dat maakt Erfvogels tot een boek dat beklijft.