Twee schrijvers ontmoeten elkaar op een congres in Caïro. Een van hen is de hoofdpersoon en verteller van de roman, een jonge intellectueel; de ander een bekend Zwitsers auteur, de wat oudere, groezelige Martin Millet, die naar Egypte is gekomen voor de seks. Hij heeft de brieven van Flaubert bij zich, waarin deze gewag maakt van zijn erotische belevenissen met oosterse schonen in het negentiende-eeuwse Caïro. Het lukt Martin echter niet ook maar één vrouw te versieren, zelfs bij prostituees vangt hij bot. Hij wijt dit aan de islam, die volgens hem de seksuele moraal van jonge mensen frustreert door het taboe op seks buiten het huwelijk. Daardoor zijn deze jongeren ontvankelijk voor zelfmoordterrorisme, omdat hun na opoffering van hun leven voor de islam in het paradijs 72 maagden wachten. Terug in Parijs schrijft Millet hierover een roman, die de titel Gefascineerd door het ergste krijgt. De gevolgen laten niet lang op zich wachten en de hoofdpersoon wordt tegen wil en dank meegesleurd in een discussie over vrijheid van meningsuiting en godslastering, over angst en lafheid.
