In 1926 werd dr. J.G. Geelkerken door de synode van de Gereformeerde Kerken in Nederland geschorst, en korte tijd later afgezet. Deze procedure trok volop aandacht in binnen- en buitenland. 'Heeft de slang gesproken?' Zo werd de kwestie-Geelkerken vaak neergezet. Maar tijdgenoten en latere historici beseften dat er iets heel anders aan de hand was. Ten diepste ging het om de vraag hoe de erfenis van A. Kuyper voor een nieuwe generatie moest worden vormgegeven. Nadat Geelkerken was afgezet ontstond een nieuw kerkgenootschap, de Gereformeerde Kerken in Nederland (in Hersteld Verband). In deze kring werd Geelkerken een voortrekker van de oecumene. Dit streven werd in 1946 bekroond toen het Hersteld Verband zich herenigde met de Nederlandse Hervormde Kerk. Allerlei aspecten van deze kerkgeschiedenis zijn eerder beschreven. Maar wie was Jan Geelkerken? Steunend op eerder onderzoek en aan de hand van het uitgebreide persoonlijke archief van Geelkerken schetst Aalders een nieuw beeld van deze markante en soms lastige man.
