'Is dit mijn cel?' vroeg Bo benepen terwijl ze als versteend in het sombere kamertje bleef staan. De muren waren vuil en met allerlei tekstjes volgekrabbeld. Tegen de muur stond een ijzeren spijlenbed met een volgeschreven houten plank op de plaats waar normaal de matras moest liggen. De veertienjarige Bo belandt in de gesloten instelling van Beernem. Een echte gevangenis als je het haar vraagt. Ze lijkt er met haar dure merkkledij en juwelen niet echt op haar plaats. Vernederd geeft ze al haar kleren en persoonlijke spulletjes af. Haar eerste dagen zijn een echte hel: ze wordt afgezonderd van de rest van de wereld en vooral van Tony... Yasmien ontfermt zich over Bo en de junkie Steffie, een ander nieuw meisje. Samen kunnen ze beter opboksen tegen de harde realiteit van de instelling. Toch kan Bo er niet aarden. Ze droomt van Tony en het luxeleventje dat ze buiten leidde! Dirk Bracke leerde in de gesloten instelling in Beernem een heleboel meisjes als Bo, Yasmien en Steffie kennen. Elk met hun eigen verhaal, gevoelens, frustraties en wensen. Hij vond er de inspiratie voor dit confronterende, authentieke verhaal.
