Het grote slapen

Nauwgezet heeft ze haar vertrek voorbereid en niet alleen de snelste route uitgekiend, maar ook bepaald wat zij zou aantrekken, meenemen en achterlaten. Als ze het park doorloopt en de voetgangersbrug over de Maas neemt, heeft ze precies twintig minuten nodig om bij het station te komen. Tot bij de trein mag ze traceerbaar zijn. Camera's en publiek kunnen registreren en waarnemen dat een vrouw van ongeveer vijfendertig, die gekleed gaat in een okergeel jack op een spijkerbroek en een blauwe sporttas draagt, het station binnenloopt en even later met de trein vertrekt.
Op de vlucht voor zichzelf en haar verleden komt Sophie Dijkink als vanzelf tussen wandelaars terecht die op weg zijn naar Santiago de Compostella. De zogenaamde 'Camino' - de route naar de bedevaartsplaats - blijkt een uitstekende schuilplaats voor Sophie, die ondertussen een andere naam heeft aangenomen. Hoewel atheïst van huis uit wordt zij geraakt door de religieuze sfeer op en rond de Camino. Juist daardoor wordt zij nog meer belast door het vreselijke geheim dat zij met zich meedraagt. Na een vuurwerk dat wordt geblust door een plotseling opkomend noodweer bekent zij haar misdaad aan een paar medepelgrims waarmee zij de volgende dag verder trekt naar haar eindbestemming. Aangekomen bij de kathedraal in Santiago neemt Sophie een definitieve beslissing.