BUREAU WARMOESSTRAAT staat symbool voor de roerige geschiedenis van de Amsterdamse Wallen. In 1966 begon de jonge inspecteur Joop van Riessen hier zijn loopbaan, bij wat toen al het meest beruchte politiebureau van Nederland was. Het kleine bureau zat vaak overvol: in de wachtruimte lagen permanent dronkenlappen op een bankje, met daarnaast de sabels van de agenten. Elke ochtend moesten bloed en braaksel van de nacht ervoor worden weggesopt.
In de jaren 70 en 80, met de opkomst van harddrugs, dealers, junks, prostitutie en gokken op de Wallen, groeide Bureau Warmoesstraat uit tot hét symbool van drugscriminaliteit, geweld en corruptie. Het politiebureau raakte steeds verder verstrikt in schandalen en normvervaging.
Joop van Riessen, inmiddels lid van de korpsleiding, zou uiteindelijk verantwoordelijk worden voor de sluiting van Bureau Warmoesstraat. Het aantal incidenten was te groot, het imago te beschadigd, en een nieuwe start op een andere locatie was noodzakelijk. In zijn boek "Eén vierkante kilometer ellende" vertelt Van Riessen openhartig over deze bewogen periode, zijn persoonlijke ervaringen en de keiharde realiteit van politiewerk in het Amsterdam van toen.
In de jaren 70 en 80, met de opkomst van harddrugs, dealers, junks, prostitutie en gokken op de Wallen, groeide Bureau Warmoesstraat uit tot hét symbool van drugscriminaliteit, geweld en corruptie. Het politiebureau raakte steeds verder verstrikt in schandalen en normvervaging.
Joop van Riessen, inmiddels lid van de korpsleiding, zou uiteindelijk verantwoordelijk worden voor de sluiting van Bureau Warmoesstraat. Het aantal incidenten was te groot, het imago te beschadigd, en een nieuwe start op een andere locatie was noodzakelijk. In zijn boek "Eén vierkante kilometer ellende" vertelt Van Riessen openhartig over deze bewogen periode, zijn persoonlijke ervaringen en de keiharde realiteit van politiewerk in het Amsterdam van toen.
