Pas maanden na de ramp durfden Tessie en haar vader de kelder te verlaten. ze zagen de mensen versteend in hun laatste gebaar. De stilte was zo intens dat ze schrokken van hun eigen voetstappen.
De hele wereld was nu van hen, maar nog nooit hadden zij zich zo arm gevoeld. De eerste zomer en winter verschansten ze zich in hun huis, uit angst voor het onbekende. Maar toen het voorjaar aanbrak, bleek het gevoel van eenzaamheid sterker te zijn dan de angst.
Na een lange tocht bereiken ze een plek, een paradijs, dat de vervulling lijkt te zijn van Tessies droom, maar al gauw echter verandert die droom in een afschuwelijke nachtmerrie.
De hele wereld was nu van hen, maar nog nooit hadden zij zich zo arm gevoeld. De eerste zomer en winter verschansten ze zich in hun huis, uit angst voor het onbekende. Maar toen het voorjaar aanbrak, bleek het gevoel van eenzaamheid sterker te zijn dan de angst.
Na een lange tocht bereiken ze een plek, een paradijs, dat de vervulling lijkt te zijn van Tessies droom, maar al gauw echter verandert die droom in een afschuwelijke nachtmerrie.
