West-Europa is een aantrekkelijke regio voor vluchtelingen, ook 70 jaar geleden was dat al zo. Huisje, boompje, beetje voor de vluchteling laat zien hoe een 'displaced person' zonder papieren in '45 een nieuwe identiteit opbouwt in Nederland en hoe dit op lange termijn uitpakt voor hem en zijn kinderen. Het boek vertelt het waargebeurde verhaal van de Oost-Europese Géza die na dubieuze omzwervingen in nazi-Duitsland en een verblijf in KZ Neuengamme tijdelijk onderdak zoekt, onder een verzonnen naam. Zijn doel is Australië, maar hij wordt geïnterneerd in Kamp Beenderribben bij Giethoorn en vervolgens twee jaar vastgezet in het Huis van Bewaring te Haarlem. Als hij vrijkomt, keert hij terug naar Giethoorn. Zijn identiteit is dan bevestigd en zijn eerste kind geboren. Maar welke kansen heeft hij nog om van zijn leven en dat van zijn kinderen in Nederland een succes te maken?
