Na zijn eerste, kleine verhalenbundel Centre Ville heeft het even geduurd tot de publicatie van zijn tweede collectie verhalen, IJzeren logica. Dat wil niet zeggen dat Kees Klok in de tussentijd geen proza schreef. In tegendeel. Met enige regelmaat verschenen verhalen van zijn hand in literaire tijdschriften. In 2005 publiceerde hij een geschiedenisboek over Cyprus, onder de titel Afrodite en Europa (Utrecht, Dioskouri). In IJzeren logica heeft Kees Klok nu een selectie uit zijn verhalen gebundeld. Zij lijken voor een deel sterk autobiografisch. De auteur vertelt ondermeer over zijn jeugd als zoon van de koster van de Dordtse remonstrantse kerk, hij verhaalt over de oprichting en de eerste avonturen van de stichting Bobby Kinghe en over diverse leden van zijn kleurrijke familie, zowel in Nederland als aan gene zijde van de Noordzee, in Engeland. Toch is het autobiografische aspect vaak bewust misleidend. De auteur koestert de uitspraak van de Portugese schrijver J. Rentes de Carvalho, die in Tussenjaar schrijft: '...uit artistiek oogpunt heeft eerlijkheid, die van jezelf of van een ander, geen enkel noemenswaardig belang.' Het gaat Klok dan ook in de eerste plaats om de literatuur en niet om de waarheid. Dat de auteur zijn leven verdeelt tussen Nederland en zijn tweede vaderland Griekenland komt in een aantal verhalen, met name de Warnaar-serie, tot uitdrukking. Daarmee toont Kees Klok zich ook een schrijver die zijn onderwerpen niet alleen dicht bij huis zoekt, maar evenzeer in staat is om ver over de grenzen van het Eiland van Dordrecht en die van Nederland heen te kijken.
