Na de blije komst van de tweeling Willem en Maurits blijkt de een geboren te zijn met een zware hersenbeschadiging, de ander heeft autisme.

In Ik kan er nét niet bij vertelt hun vader Sander het aangrijpende verhaal van de eerste jaren van zijn bijzondere zonen. Hij schrijft openhartig over zijn persoonlijke ontdekkingstocht naar het vaderschap, over de tegenslagen die het gezin treffen, maar ook over de vreugde als een van de jongens een mijlpaal bereikt, over hoe ze knokken en relativeren, en bovenal de goede moed erin houden.

Ik kan er nét niet bij is een ontroerend, maar tegelijk ook hoopvol en zelfs hier en daar humoristisch boek.