En op dat ogenblik, voor dit oeroud, met mos begroeid megalithisch monument, kreeg hij een vaag gevoel van wat hier allemaal achter zat. Plotseling, alsof hij verder ieder belemmerend nadenken vóór wilde zijn, viste Stan het oranje bolletje uit zijn zak en slikte het snel door.
Eerst was er de opkomende paniek, het besef van de onomkeerbaarheid van zijn impulsieve daad.
En als er eens iets met mij gebeurde?
Maar gaandeweg begon het wriemelen, en alles, zelfs de massieve menhir waartegen hij leunde, leek tot leven te komen. Verbaasd wendde hij zijn blik naar omlaag: vanuit zijn maagstreek begonnen godbetert kolkende vlammen naar buiten te spatten. En toen hij weer opkeek en zijn ogen over de uitgestrekte deinende heide liet dwalen, was het alsof het landschap echt golfde als een blije en speelse turkooizen zee en hij voor de allereerste keer de wereld zag...
Langs zijn huidporiën drong vrijelijk het tot leven gekomen residu binnen van de gewijde handelingen die eertijds op deze plek werden verricht.
En in een euforisch ogenblik van openbaring, leek het centrale puzzelstuk voor hem op zijn plaats te vallen. Natuurlijk, dacht hij. Natuurlijk. De moeder van alle subversiviteit. De waarheid die vrijmaakt...
Ludo Noens is freelance journalist, auteur van novellen, verhalen, non-fiction en essays (bij de uitgeverijen Elmar, Hadewijch, Pandora, Bres en Zilverspoor). Hij is ook uitgever van het eigenzinnige kwartaalblad Portulaan. Voor het Nederlandse tijdschrift Bres leverde hij tientallen bijdragen over paranormale en fantastische fenomenen.
Eerst was er de opkomende paniek, het besef van de onomkeerbaarheid van zijn impulsieve daad.
En als er eens iets met mij gebeurde?
Maar gaandeweg begon het wriemelen, en alles, zelfs de massieve menhir waartegen hij leunde, leek tot leven te komen. Verbaasd wendde hij zijn blik naar omlaag: vanuit zijn maagstreek begonnen godbetert kolkende vlammen naar buiten te spatten. En toen hij weer opkeek en zijn ogen over de uitgestrekte deinende heide liet dwalen, was het alsof het landschap echt golfde als een blije en speelse turkooizen zee en hij voor de allereerste keer de wereld zag...
Langs zijn huidporiën drong vrijelijk het tot leven gekomen residu binnen van de gewijde handelingen die eertijds op deze plek werden verricht.
En in een euforisch ogenblik van openbaring, leek het centrale puzzelstuk voor hem op zijn plaats te vallen. Natuurlijk, dacht hij. Natuurlijk. De moeder van alle subversiviteit. De waarheid die vrijmaakt...
Ludo Noens is freelance journalist, auteur van novellen, verhalen, non-fiction en essays (bij de uitgeverijen Elmar, Hadewijch, Pandora, Bres en Zilverspoor). Hij is ook uitgever van het eigenzinnige kwartaalblad Portulaan. Voor het Nederlandse tijdschrift Bres leverde hij tientallen bijdragen over paranormale en fantastische fenomenen.
