Lotte Bloemendaal (1961) kreeg haar eerste blindengeleidehond toen ze ging studeren. Naarmate ze langer met honden werkte, ging ze meer liefde koesteren voor honden, in het bijzonder geleidehonden. Ze volgde de opleiding natuurgeneeskunde voor honden en paarden en ging werken bij Desudo Blindengeleidehonden.
Toen blindengeleidehond Mees in haar leven kwam, startte ze met een weblog over haar belevenissen. Ze beschreef niet alleen leuke gebeurtenissen, maar ook wat er niet goed ging en hoe ze daarmee omging.
Op haar blog kreeg ze veel positieve reacties. Mensen herkenden zich in haar stukjes en vonden het prettig te lezen dat anderen met dezelfde dingen tobden.
Mees was nog jong toen hij plotseling ongeneeslijk ziek werd en overleed. Als eerbetoon aan Mees en om nog meer mensen een realistisch beeld te geven van het leven met een geleidehond, besloot Lotte een selectie van haar stukjes te bundelen tot een boek.
De opbrengst van dit boek komt ten goede aan Stichting Desudo
Blindengeleidehonden.
Toen blindengeleidehond Mees in haar leven kwam, startte ze met een weblog over haar belevenissen. Ze beschreef niet alleen leuke gebeurtenissen, maar ook wat er niet goed ging en hoe ze daarmee omging.
Op haar blog kreeg ze veel positieve reacties. Mensen herkenden zich in haar stukjes en vonden het prettig te lezen dat anderen met dezelfde dingen tobden.
Mees was nog jong toen hij plotseling ongeneeslijk ziek werd en overleed. Als eerbetoon aan Mees en om nog meer mensen een realistisch beeld te geven van het leven met een geleidehond, besloot Lotte een selectie van haar stukjes te bundelen tot een boek.
De opbrengst van dit boek komt ten goede aan Stichting Desudo
Blindengeleidehonden.
