In september 1968 stierf Carmiggelts moeder. Hij publiceerde daarna, in zijn dagelijkse rubriek, enige in de herinnering teruggrijpende stukken over haar dapper en vrolijk leven. En hij gaf deze bundel, waarin natuurlijk ook allerlei andere, in één jaar geschreven, verhaaltjes, notities en overpeinzingen staan, de aan een oud cabaretliedje ontleende titel ‘Mijn moeder had gelijk’, als een hommage aan een realistische, van de feiten uitgaande levensstijl, die hij in mensen bewondert.
