Ongewensten.... dat zijn de zwervers, verslaafden, kinderen die we niet willen zien, ouden van dagen die niet meer met de tijd kunnen meekomen. Randfiguren, waarvan we soms een glimp in een ooghoek opvangen. Want ze laten zich liever niet zien.
Ze voelen zich zelf ?misplaced persons?. Ze hebben de bittere ervaring dat er geen plaats voor hen is. Alleen aan de rand, in de goot, op straat kunnen ze zich bewegen. Schuw, vies en een beetje gestoord.
En ze komen echt uit alle milieus: asocialen, rijken, burgelijken, artistieken...
Soms hebben ze een gelukkie. Soms overkomt hen iets waardoor ze zich kunnen herstellen. Opnieuw plaatsen.
Deze roman beschrijft een verkracht heroïnehoertje van 14 dat ligt dood te bloeden, maar per ongeluk gered wordt door een stomdronken student. Dat ongeluk is een treinramp, die zich boven hun hoofd en buiten hun belevingswereld afspeelt.
De kaarten zijn eventjes opnieuw geschud. Emiel (de dronken student) slaagt er in daar een nieuw spel mee te beginnen.
Met vier zwerfkinderen, drie verstopte ouden van dagen en Annelie, die hij gered heeft en waar hij... nee, dat lees je maar in het boek.
Ze voelen zich zelf ?misplaced persons?. Ze hebben de bittere ervaring dat er geen plaats voor hen is. Alleen aan de rand, in de goot, op straat kunnen ze zich bewegen. Schuw, vies en een beetje gestoord.
En ze komen echt uit alle milieus: asocialen, rijken, burgelijken, artistieken...
Soms hebben ze een gelukkie. Soms overkomt hen iets waardoor ze zich kunnen herstellen. Opnieuw plaatsen.
Deze roman beschrijft een verkracht heroïnehoertje van 14 dat ligt dood te bloeden, maar per ongeluk gered wordt door een stomdronken student. Dat ongeluk is een treinramp, die zich boven hun hoofd en buiten hun belevingswereld afspeelt.
De kaarten zijn eventjes opnieuw geschud. Emiel (de dronken student) slaagt er in daar een nieuw spel mee te beginnen.
Met vier zwerfkinderen, drie verstopte ouden van dagen en Annelie, die hij gered heeft en waar hij... nee, dat lees je maar in het boek.
