Vanaf de jaren 1920 settelen duizenden Oost-Europese Joden zich niet alleen in Antwerpen maar ook in Brussel. Velen vluchten voor de discriminatie, allen zijn ze op zoek naar een beter bestaan. Onwillig Brussel volgt de levensverhalen van die Joodse families voor, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog. Niet alleen zijzelf maar ook hun mede- en tegenspelers worden in het boek geportretteerd. Zo ontstaat een even indringend als genuanceerd beeld van een tragische periode in de geschiedenis van onze hoofdstad.
De economische crisis van de jaren 1930 zorgt voor spanning op de arbeidsmarkt en voor een toename van het antisemitisme. Maar vervolging komt er pas met de nazibezetting. In Onwillig Brussel lees je over de Jodenrazzia's alsof je er zelf getuige van was. Voor je ogen zie je de lokale Jodenjagers aan het werk en kom je tot het besef wat de deportaties echt hebben betekend. Maar even spannend en zwanger van emotie zijn de verhalen over medeleven, georganiseerde hulp en verzet. Niet enkel de Brusselse verantwoordelijken blijken onwillig te zijn, ook en vooral de buren van naast de deur leggen zich niet neer bij het onmenselijke van de nazivervolging. Uit dit boek borrelt het groot humanisme op van een stad die toen al uit de band sprong door zijn multiculturele bevolking.
Wetenschappelijk onderbouwd en toegankelijk voor een breed publiek schetst Onwillig Brussel de joodse migratie in Brussel in tijden van crisis en oorlog. Dit is een bijzonder boek over het verleden met een boodschap voor vandaag.
