Heeft de geschiedenis van de wijsbegeerte aangetoond dat het onhoudbaar is om in de 21e eeuw nog in God te geloven? Dat is de vraag waarin dit overzicht van de westerse wijsbegeerte uitmondt. Enerzijds laat dit boek zich lezen als een helder en toegankelijk geschreven introductie in de geschiedenis van de westerse wijsbegeerte. Anderzijds richt het zich speciaal op theologen en andere belangstellenden in het grensgebied van wijsbegeerte en theologie, aangezien telkens speciale aandacht geschonken wordt aan de verhouding tussen filosofie en christelijk geloof. Na een beknopte terreinverkenning in het veld van de wijsbegeerte, brengt de auteur in een achttal chronologisch opgezette hoofdstukken de hoofdstromingen en kernfiguren uit de geschiedenis van de wijsbegeerte in kaart. Speciale aandacht geeft hij daarbij aan hun verhouding tot de christelijke geloofstraditie. Ten slotte trekt hij de draden samen in een systematisch hoofdstuk, waarin een kritische bespreking geboden wordt van de zogeheten 'onhoudbaarheidsthese'. Volgens deze vaak nogal klakkeloos herhaalde stelling zou de geschiedenis van de wijsbegeerte de onhoudbaarheid van het klassiek-christelijke geloof in God hebben aangetoond.
