Het was even wennen, maar het bevalt Shannon Parker eerlijk gezegd prima in Partholon. Het leven als de incarnatie van de godin Epona is... nou ja, goddelijk! Ze wordt bediend door ijverige dienstmaagden, en haar huwelijk met ClanFintan mag gerust ideaal genoemd worden wie had ooit gedacht dat getrouwd zijn met een centaur zo romantisch zou zijn. Ze begrijpt dan ook niet waarom haar de laatste tijd zon onbestemd gevoel bekruipt, alsof er gevaar dreigt, alsof er in de schaduwen iets op haar loert. Een onzinnige angst, want ze is hier volkomen veilig. Ze wordt vereerd, en er is een heel leger krijgers om haar te beschermen. Net als het haar lukt weer te ontspannen, gebeurt het. Ze wordt door een onstuitbare kracht uit het veilige Partholon weggezogen en teruggeworpen in haar oude wereld. Als ze uit alle macht probeert terug te keren naar ClanFintan, blijkt dat het duistere kwaad dat ze dacht te hebben verslagen de duivelse Nuada uit de dood is herrezen. Hij zweert dat hij Shannons dierbaren zal vernietigen, en ze ontdekt dat hij hierbij wordt geholpen door een oude bekende: Rhianna... Shannon heeft geen andere keus dan de strijd aangaan met Nuada een strijd die bij voorbaat verloren lijkt. Kan het haar toch lukken het kwaad te verslaan? En zal ze ooit terugkeren naar Partholon en naar ClanFintan, de liefde van haar leven?
