Abkader Chrifi beschrijft in het boek hoe hij als jongetje van 11 vanuit naar Marokko naar Nederland kwam. Van de beste leerling van de klas werd hij opeens de slechtste en voelde hij zich minderwaardig. Hij had zich aangepast en werd toch niet geaccepteerd. Hij kwam in een negatieve spiraal terecht, ging spijbelen en raakte aan heroïne verslaafd. Na een vernederende ervaring nam hij het besluit om af te kicken en het lukte hem. Maar niet vanzelf: de tegenwerking en het onbegrip van de Nederlandse samenleving en de uiterst moeizame strijd die hij ervoor heeft moeten leveren, weet hij op treffende wijze in dit boek te beschrijven.
