De Nederlandse landbouw maakte na 1850 ingrijpende veranderingen door. De snelle ontwikkelingen maakten de boeren kwetsbaar. Ze reageerden daarop door zich aaneen te sluiten in landbouworganisaties, zoals co?peraties. Deze organisaties verrichtten voor boeren en tuinders aan- en verkopen, verwerkten producten en verleenden (financi?le) diensten. Veel co?peraties namen al vrij snel een belangrijke positie in op de markten waarop ze optraden. Het bestaan van grote bedrijven als de Rabobank en Friesland Campina wijst nog heden op het succes va de co?peraties. Op basis van nieuw bronnenonderzoek brengt Ronald Rommes de feitelijke ontwikkeling van de oprichting van co?peraties in de landbouw in kaart en geeft daarmee antwoord op vragen als wanneer, waar, waarvoor en door wie de co?peraties werden opgericht. Tevens reconstrueert Rommes de algemene eigentijdse discussie over het nut van co?peraties in de Nederlandse landbouw.
