De veelvuldig bekroonde romans van Elvis Peeters roepen in loepzuivere taal vaak een duister, beklemmend en dystopisch wereldbeeld op. Wat alleen wij weten vormt hierop een beeldschone uitzondering. De novelle, met tekeningen van Charlotte Peys, is een uitstapje waarmee Peeters een tedere ode brengt aan de verbeelding. Een broer en zus bouwen samen een wereld van verhalen. In de echte wereld is het zusje ernstig ziek en zal ze niet meer beter worden. Dat weten ze allebei, het vertellen van verhalen aan elkaar maakt het naderende afscheid dragelijker. Want 'verhalen zijn voor de geest wat adem is voor de longen'. Daarom vertellen ze elkaar over de zeemeermin die de keuze moet maken of ze haar vissenstaart tot benen zal verknippen, over de vos die wordt gewantrouwd vanwege zijn afwijkende schaduw, over die ene vogel waar alleen zij van weten. Ze beelden zich een eigen universum in waarin ze beschermd zijn, en voor altijd met elkaar verbonden. Wat alleen wij weten is een fijnzinnige vertelling over liefde, afscheid en de veerkracht van jonge mensen, die laat zien dat verbeelding en verhalen van levensbelang zijn.
