Een paar maanden voor de 95e verjaardag van zijn vader gaat Johan Meulensteen (59) op bezoek bij zijn jeugdvriend Robert, die hij jaren niet gezien heeft. Via hem komt hij te weten dat zijn vader een dubbelleven heeft geleid. Robert heeft hem lang geleden op een bijzondere plek ontmoet. Dat plaatst allerlei gebeurtenissen uit Johans verleden in een ander perspectief. Waarom gaf zijn vader niets om voetbal en schaatsen? Waarom mocht er toen hij vijftig werd geen Abraham voor de deur staan? Waarom heeft hij altijd zoveel contacten gehad met paters en andere geestelijken? Het wordt Johan steeds duidelijker dat zijn broers en hij al die jaren ziende blind zijn geweest. Was hun overleden moeder dat ook, of had ze een vermoeden van het geheim van haar eigengereide en eigenaardige echtgenoot? De man die de laatste jaren een steeds grotere rol in het leven van Maarten Meulensteen is gaan spelen is meer dan de 'mantelzorger' waarvoor hij zich uitgeeft. Hoe komt het dat Maarten horende doof blijft voor de vragen van zijn kinderen?
