Het gebeurde heel lang geleden, op een ijskoude Kerstavond, in een stadion in een donker en diep besneeuwd bos, hier ver vandaan. Boven het stadion straalde de Poolster. Buiten het stadion huilde een oude grijze wolf tegen de volle maan. En binnen het stadion huiverde het ondergesneeuwde publiek op de bevroren tribunes. De cornervlaggen stonden strak van de gierende noordoosten wind, op het veld lag een laag van sneeuw en ijs en de bal was wel rond, maar diep bevroren: het was min 10! Klappertandend in hun bontmantels en voetenstampend met hun bontlaarzen, tuurden de mensen, van onder hun berenmutsen, door de rondjagende sneeuwvlokken naar de middenstip. Daar stond Boris, de ballenjongen van FC Poolster.
