Niet alles wat in een archief wordt bewaard is even opwindend. Maar in al die kilometers die het Maastrichts archief lang is, zit veel interessants verborgen. Want behalve ambtelijke stukken als akten en verslagen zijn er ook brieven, dagboeken, tekeningen en foto’s. Onbedoeld leveren juist dié vaak een verrassend beeld op van het stedelijke leven in voorbije eeuwen.
Na het succes van het eerste deel verschijnt nu dit tweede deel van het Groot Verhalenboek van Maastricht. Opnieuw een selectie uit de zogenaamde ‘archiefsprokkels’: stukjes die van 1992 tot heden in huis-aan-huisblad ‘De Maaspost’ verschenen. Ook in dit boek trekt een bonte stoet van personages voorbij: een vergeten heilige, een krankzinnige pelgrim, een boze baron, een vrouw in soldatenkleren en vele anderen. In Borgharen spoelen lijken aan en in de Batterijstraat verschijnt een spook. De Helstraat wordt bevolkt door hoeren en het Vrijthof door bekeerde zondaressen. Er wordt handel gedreven in slaven, kinderen, geweren en tulpen. Heeft u wel eens gehoord van snavelschoenen, koemuilen of standvinken? En wist u dat de Maastrichtenaren in de middeleeuwen oorlog voerden tegen Valkenburg, en dat ze chauvinistisch waren?
De auteurs zijn medewerkers en vrijwilligers van het Regionaal Historisch Centrum Limburg. De archivarissen vertellen zélf over hun vondsten. Samen vormen hun toevalstreffers een bonte dwarsdoorsnede van Maastrichts geschiedenis.
Na het succes van het eerste deel verschijnt nu dit tweede deel van het Groot Verhalenboek van Maastricht. Opnieuw een selectie uit de zogenaamde ‘archiefsprokkels’: stukjes die van 1992 tot heden in huis-aan-huisblad ‘De Maaspost’ verschenen. Ook in dit boek trekt een bonte stoet van personages voorbij: een vergeten heilige, een krankzinnige pelgrim, een boze baron, een vrouw in soldatenkleren en vele anderen. In Borgharen spoelen lijken aan en in de Batterijstraat verschijnt een spook. De Helstraat wordt bevolkt door hoeren en het Vrijthof door bekeerde zondaressen. Er wordt handel gedreven in slaven, kinderen, geweren en tulpen. Heeft u wel eens gehoord van snavelschoenen, koemuilen of standvinken? En wist u dat de Maastrichtenaren in de middeleeuwen oorlog voerden tegen Valkenburg, en dat ze chauvinistisch waren?
De auteurs zijn medewerkers en vrijwilligers van het Regionaal Historisch Centrum Limburg. De archivarissen vertellen zélf over hun vondsten. Samen vormen hun toevalstreffers een bonte dwarsdoorsnede van Maastrichts geschiedenis.
