Rob Hof, de Railman, en zijn broer Wim Hof, de Iceman, zijn beiden met de navelstreng om de nek geboren. Maar ze overleefden het en zouden ieder op eigen wijze geschiedenis schrijven. De Railman werd een internationaal gelauwerd filmmaker, die wereldwijd 200 documentaires realiseerde (waarvan 50 tussen de rails). De Iceman werd beroemd als de superman die wereldrecords vestigde door bijna zestig meter onder ijs te zwemmen, twee uur in een ijsbad te zitten en op blote voeten en in korte broek de Mount Everest en de Kilimanjaro te beklimmen.
Wim Hof werd in 2014, na een publicatie in het tijdschrift Nature uitgeroepen tot scientific miracle. De unieke 'Wim Hof-methode' van ademhaling, koubeheersing en meditatie zou het immuunsysteem dusdanig manipuleren dat zelfs allerlei ontstekingen teruggedrongen of gestopt kunnen worden. Op natuurlijke wijze zouden hiermee reuma, artritis en vele andere ziektes kunnen worden bestreden. De Iceman heeft inmiddels honderdduizenden volgelingen, die zweren bij zijn methode. Sinds de publicatie in Nature wordt hij wereldwijd voor lezingen en symposia uitgenodigd. De Iceman ziet het als zijn missie om zijn methode universeel te verspreiden, wat voor miljoenen patiënten een redding zou zijn en miljarden op gezondheidszorg zou besparen. De farmaceutische industrie is niet blij met Wim.
Rob Hof ontving in 1993 de Prix d'Europe en World Media Award voor zijn documentaire In Between. In 2007 kreeg hij voor de 13-delige serie Sporen uit het Oosten de Zilveren Nipkovschijf, de hoogste Nederlandse televisieprijs. Onlangs werd hij in Tanger (Marokko) geëerd als 'bruggenbouwer tussen samenlevingen wereldwijd'. De Railman is nog niet klaar met zijn missie, momenteel zet hij zich vol overgave in tegen de toenemende vreemdelingenhaat. Zijn missie 'ontmoet de ander en leer elkaar kennen' staat in schril contrast met de huidige populistische tijdsgeest. De programmering van de Nederlandse omroep vindt hij 'beklemmend provinciaals'. De omroep is volgens Hof 'het dure speeltje en pompeuze lustoord voor fantasieloze bureaucraten, die als schimmel op de omroepsoep drijven'. Ook de politiek, vertegenwoordigd door het toezichtsorgaan Commissariaat van de Media, is hieraan debet. Hof noemt dit orgaan 'erger dan IS en een nest van nepotisme, zelfverrijking, incompetentie en jarenlang falend omroeptoezicht. De beschimmelde omroepsoep zou moet wijken voor een omroep, die weer alert, snel en innovatief is en die inspirerende programma's maakt die bruggen bouwen'. De omroepbazen zijn niet blij met Rob.
Wim Hof werd in 2014, na een publicatie in het tijdschrift Nature uitgeroepen tot scientific miracle. De unieke 'Wim Hof-methode' van ademhaling, koubeheersing en meditatie zou het immuunsysteem dusdanig manipuleren dat zelfs allerlei ontstekingen teruggedrongen of gestopt kunnen worden. Op natuurlijke wijze zouden hiermee reuma, artritis en vele andere ziektes kunnen worden bestreden. De Iceman heeft inmiddels honderdduizenden volgelingen, die zweren bij zijn methode. Sinds de publicatie in Nature wordt hij wereldwijd voor lezingen en symposia uitgenodigd. De Iceman ziet het als zijn missie om zijn methode universeel te verspreiden, wat voor miljoenen patiënten een redding zou zijn en miljarden op gezondheidszorg zou besparen. De farmaceutische industrie is niet blij met Wim.
Rob Hof ontving in 1993 de Prix d'Europe en World Media Award voor zijn documentaire In Between. In 2007 kreeg hij voor de 13-delige serie Sporen uit het Oosten de Zilveren Nipkovschijf, de hoogste Nederlandse televisieprijs. Onlangs werd hij in Tanger (Marokko) geëerd als 'bruggenbouwer tussen samenlevingen wereldwijd'. De Railman is nog niet klaar met zijn missie, momenteel zet hij zich vol overgave in tegen de toenemende vreemdelingenhaat. Zijn missie 'ontmoet de ander en leer elkaar kennen' staat in schril contrast met de huidige populistische tijdsgeest. De programmering van de Nederlandse omroep vindt hij 'beklemmend provinciaals'. De omroep is volgens Hof 'het dure speeltje en pompeuze lustoord voor fantasieloze bureaucraten, die als schimmel op de omroepsoep drijven'. Ook de politiek, vertegenwoordigd door het toezichtsorgaan Commissariaat van de Media, is hieraan debet. Hof noemt dit orgaan 'erger dan IS en een nest van nepotisme, zelfverrijking, incompetentie en jarenlang falend omroeptoezicht. De beschimmelde omroepsoep zou moet wijken voor een omroep, die weer alert, snel en innovatief is en die inspirerende programma's maakt die bruggen bouwen'. De omroepbazen zijn niet blij met Rob.
