Voor de zoveelste keer vouwde Yda het boodschappenlijstje open :
1. Apotheek : hoestsiroop
2. Kruidenier : lichtblauwe, lichtroze en lichtgele papieren zakdoeken (geen andere kleuren)
3. Bibliotheek : nieuw romantisch boek meenemen (geen ander boek)
4. Treinstation : juffrouw Adora afhalen (geen andere mevrouw)
Yda zuchtte even. Het leek opeens zo lang geleden dat ze bij de kruidenier en de apotheek was. En nog langer geleden dat ze haar moeder had gezien. ‘Zou ze zich zorgen maken over mij ?’ vroeg ze zich af.
Yda’s moeder doet elk jaar mee aan de Miss Aardbei-verkiezing en wint die ook elk jaar. Dit keer heeft de jury daarom besloten dat er een extra proef is voor de kandidaten. Ze moeten ook iets opvoeren. Yda’s moeder is van plan om te zingen. Ze is ervan overtuigd dat ze dat heel goed kan, want ze heeft een roodfluwelen, diep uitgesneden jurk, die haar heel goed staat, en dat is voor haar al bewijs genoeg. Alleen operazangeressen kunnen zoiets immers dragen, gewone mensen niet.
In de weken voor de Miss Aardbei-verkiezing oefent Yda’s moeder zo hard op het zingen, dat ze haar stem volledig verknalt. Ze ligt ziek in bed en kan alleen nog maar fluisteren. Ze denkt er echter niet aan om op te geven en heeft een plan. Ze schrijft naar haar oude zanglerares en vraagt of die wil zingen, terwijl zijzelf playbackend naast haar op de planken staat. De zanglerares gaat akkoord. Yda moet haar aan het station ophalen. Alleen is dat veel gemakkelijker gezegd dan gedaan …
