Lezersrecensie
Weerbots is een persoonlijk verhaal over pijn, rouw en verdriet
Weerbots van Leen Huet sprak mij aan door het thema. Want hoe is het als je beide ouders niet meer hebt? Hoe ga je dan om met rouw en verlies? Ik keek enorm uit om het boek te lezen. Maar was ik na het lezen nog net zo enthousiast?
In Weerbots lezen we het persoonlijke verhaal van de auteur wanneer haar moeder is overleden, twee jaar na haar vader. Hij overleed in corona tijd waar maar een paar mensen bij de dienst mochten zijn en er veel verdriet was door de letterlijke afstand. Helaas werd in dezelfde tijd dementie vastgesteld bij haar moeder, die de dag voor kerst wordt gegraven. Opeens ben je wees en alleen in het ouderlijk huis waar zoveel herinneringen liggen. Huet neemt de lezer mee in deze periode waar ze herinneringen ophaalt van vroeger, maar ze kijkt ook naar dezelfde interesses zoals boeken en de natuur. Maar ook ga je met de pijn en rouw om? Kun je de herinneringen voor altijd een plek geven naast het gemis?
Weerbots is een boek geworden die ik met mixed feeling las. Er waren momenten dat ik er emotie voelde en haar herinneringen, mijmeringen en verlies voelde. Ik overdacht in deze fases wat zou ik zelf gedaan of ervaart hebben. Er zijn ook momenten dat ze haar relaas richting auteurs bespreekt, die voor haar en haar ouders belangrijk waren. Hier raakte ze me juist weer kwijt omdat ik hier niks voelde. Maar het is en blijft natuurlijk haar verhaal, beleving en herinneringen die ze voelt, ziet en ervaart,
Knap hoe Huet haar eigen verhaal zo op papier weet te tekenen. Het is heel persoonlijk om met lezers te delen, maar ik had wel het idee dat het haar heelde. Ze heeft een weg gevonden om het overlijden van haar ouders in twee jaar tijd een plek te geven, ondanks het gemis en verdriet.
Voor was Weerbots een boek die ik deels met plezier las. Dit zat vooral in de ervaringen die ze heeft opgetekend in haar boek. Maar is zijn en blijven haar ervaringen en die zijn persoonlijk. Ik denk dat het schrijven van dit boek haar veel heeft gegeven. Persoonlijk had ik meer verwacht van de inhoud. Ik voelde deels haar mijmeringen en verdriet. Ik vind het dan ook lastig om een goede waardering te geven aan Weerbots. Ik heb besloten om in het midden te blijven en geef daarom 3 sterren.
In Weerbots lezen we het persoonlijke verhaal van de auteur wanneer haar moeder is overleden, twee jaar na haar vader. Hij overleed in corona tijd waar maar een paar mensen bij de dienst mochten zijn en er veel verdriet was door de letterlijke afstand. Helaas werd in dezelfde tijd dementie vastgesteld bij haar moeder, die de dag voor kerst wordt gegraven. Opeens ben je wees en alleen in het ouderlijk huis waar zoveel herinneringen liggen. Huet neemt de lezer mee in deze periode waar ze herinneringen ophaalt van vroeger, maar ze kijkt ook naar dezelfde interesses zoals boeken en de natuur. Maar ook ga je met de pijn en rouw om? Kun je de herinneringen voor altijd een plek geven naast het gemis?
Weerbots is een boek geworden die ik met mixed feeling las. Er waren momenten dat ik er emotie voelde en haar herinneringen, mijmeringen en verlies voelde. Ik overdacht in deze fases wat zou ik zelf gedaan of ervaart hebben. Er zijn ook momenten dat ze haar relaas richting auteurs bespreekt, die voor haar en haar ouders belangrijk waren. Hier raakte ze me juist weer kwijt omdat ik hier niks voelde. Maar het is en blijft natuurlijk haar verhaal, beleving en herinneringen die ze voelt, ziet en ervaart,
Knap hoe Huet haar eigen verhaal zo op papier weet te tekenen. Het is heel persoonlijk om met lezers te delen, maar ik had wel het idee dat het haar heelde. Ze heeft een weg gevonden om het overlijden van haar ouders in twee jaar tijd een plek te geven, ondanks het gemis en verdriet.
Voor was Weerbots een boek die ik deels met plezier las. Dit zat vooral in de ervaringen die ze heeft opgetekend in haar boek. Maar is zijn en blijven haar ervaringen en die zijn persoonlijk. Ik denk dat het schrijven van dit boek haar veel heeft gegeven. Persoonlijk had ik meer verwacht van de inhoud. Ik voelde deels haar mijmeringen en verdriet. Ik vind het dan ook lastig om een goede waardering te geven aan Weerbots. Ik heb besloten om in het midden te blijven en geef daarom 3 sterren.
1
Reageer op deze recensie
