De finale

Dit is deel 4, qua verhaal direct aansluitend op het 3e boek (Ritueel) en tevens laatste van de serie "De Noordzee moorden".
De zeer gewelddadige moord op een bejaard stel, ontdekt door hun buurvrouw, betekent een nieuw en geestelijk zwaar onderzoek voor Maud en Niels. En dat terwijl de verdwijning van Sarina, maar vooral de zaak over de schedels in de tuin van de villa van Demsterwold en het onderzoek naar het vermeende kindermisbruik netwerk, nog lang niet is opgelost en zeker niet naar behoren kan worden afgerond. Dit weegt bij beiden, maar ook bij Kyra, zeer zwaar. De ontwikkelingen in een paar zaken komen ineens in een stroomversnelling door de inbreng van Carla Demsterwold.

Kyra blijft onverzettelijk en wil hoe dan ook door met het onderzoek naar wat er met haar zus is gebeurd. Zij probeert steeds meer lijntjes uit te zetten om nieuwe openingen te vinden en haar inbreng bij de zaak Demsterwold opent mogelijkheden om in Londen meer te weten te komen over Sarina en hopelijk ook over de ontvoerde Sarah. Hiermee claimt zij een absolute hoofdrol voor zichzelf in de oplossing van de puzzel.

Wat gebeurt er ondertussen met Sarah? Na haar ontvoering in deel 3 moet zij een bijzondere tijd doorstaan. Maar zij is krachtiger dan ooit en heeft een belangrijke rol in de ontknoping.

Alle losse eindjes komen uiteindelijk in de hoogste versnelling samen in een overdonderend einde.

De Noordzee moorden beslaat 4 delen met bijna 1.500 pagina's leesplezier.
In dit vierluik zijn hoofdrollen weggelegd voor de jonge, ambitieuze studente forensisch onderzoek, Kyra Slagter en rechercheur Maud Mertens. Elk worstelend met hun onderlinge relatie, privélevens, gedachten en twijfels. Een niet overdreven inkijkje in hun leven en zielenroerselen, knap verpakt in verschillende onderzoeken en aan hen gekoppelde verhaallijnen.
Maud is de empathische rechercheur met een menselijk overkomend team en Kyra onderzoekt, en ontregelt vaak, met een niet aflatende energie. Het zijn sympathieke en goed gepositioneerde hoofdpersonen.

Isa Maron debuteert met de thriller Passiespel, direct verkozen tot de Beste Nederlandse Vrouwenthriller van 2008 en levert met deze serie een puik staaltje psychologisch thrillerwerk af in een setting van Hollandse nuchterheid met Scandinavische invloeden. Het gaat over gewone mensen in absurde, ontregelende, soms gruwelijke en gewelddadige situaties. Misbruik en mishandeling van kinderen en jongeren is in dit vierluik het centrale thema.

Een serie die een consistent geheel vormt met doordachte verhaallijnen die door elkaar lopen maar altijd overzichtelijk zijn. Ook maakt Maron gebruik van gebeurtenissen van actualiteit uit het nieuws. Dat maakt het levendig en dichtbij en door de vlotte en heldere schrijfstijl is het plezierig lezen.