Bij dit boek leer je vooral jezelf kennen

Hi fellow booklovers
-Recensie: Gezichten van zondaars, Jules Coenegracht-

Waar gaat het boek over:
Is een zondige gedachte de regel of de uitzondering? En een zondige handeling? Is het beter om lusten en driften te onderdrukken, of is het juist natuurlijker ze toe te laten, ze misschien zelfs te koesteren? Dat zijn vragen waarmee een activist, een journalist en een politieman te maken krijgen. Gewone mensen die in het felle licht van christelijke normen en waarden worstelen met goed en kwaad, liefde en seks, aanpassen of onderscheiden. Met Maastricht bescheiden op de achtergrond en als motto: Beter een zwakke zondaar dan een heilige in vroomheid verhard.

Ik ben met een open blik dit boek ingedoken en ben verassend eruit gekomen.
Dit is het eerste boek die ik lees van Coenegracht en die ik lees in zo’n soort genre. Ik was eerste erg benieuwd naar het zondaar aspect in dit boek. Want wat is een zonde? En wie/watbepaald dat je een zondaar bent?

Je leest het boek vanuit drie perspectieven. De activist, de journalist en de politieman. Per perspectief lees je een kort verhaal over dat persoon en wat een zonde voor hem betekent.
Als je zelf aan het lezen bent ga je ook nadenken, hoe zou ik zelf handelen als ik dit mee maakte in het perspectief van de activist of die van de andere twee. Je gaat nadenken over je eigen acties en gevolgen.
Bij dit boek leer je vooral jezelf kennen en leer je door na te denken.

De schrijfstijl van Coenegracht is erg mooi en je voelt dat er met een bepaalde souplesse is geschreven. Met zo’n gemak, waardoor het ook heel makkelijk te volgen is. De schrijver laat in het verhaal een bepaalde openheid ontstaan waardoor je zelf de keuzes hebt om na te denken, er wordt niks vastgelegd.
Er gebeurt niet al te veel in het boek, wat totaal niet erg is, het hoort erbij.

Een dikke aanrader! Vooral voor mensen die willen nadenken en een nieuw soort boek willen lezen.

Ik geef dit boek 4/5 sterren