Een ontknoping die voldoening geeft!

Twee familieleden verdwijnen kort na elkaar. Wat hebben deze verdwijningen met elkaar te maken?

In het eerste deel van het boek leren we de familie Hermansson kennen, en dan met name de trieste en intrigerende onderlinge verhoudingen. Het verhaal start met de voorbereidingen voor het feest voor vader Karl Erik en dochter Ebba (zij zijn dankzij moeder Rosemarie die de persweeën tegenhield op dezelfde dag jarig). En dat zegt meteen iets over het leven van Rosemarie: in dienst van het geluk van haar man en haar kinderen. Iets waar ze niet bepaald gelukkig van is geworden.

“Het zou nog minstens zeventien uur duren voordat haar weer de genade werd verleend om haar bed in te kunnen kruipen en opnieuw een sombere dag als afgedaan te beschouwen.”

Langzaamaan blijken alle familieleden zo hun geheimen en verborgen gedachtes te hebben, en als zowel buitenbeentje zoon Robert als kleinzoon Henrik spoorloos verdwijnen wordt beetje bij beetje pas echt duidelijk wat er onderhuids allemaal aan de hand is. Hier komt dan eindelijk inspecteur Barbarossa in het verhaal, die op zijn eigen wijze uiteindelijk de waarheid boven tafel haalt.

Dit verhaal pakt je in eerste instantie niet door spanning maar door de interessante en pijnlijke verhoudingen tussen deze familieleden. Pas na de tweede helft van het boek lopen de spanningen op en wordt het verhaal afgesloten met een ontknoping die de lezer achterlaat met een gevoel van voldoening.