Lezersrecensie
Een treffende parabel
06 september 2016
Wie heeft mijn kaas gepikt? is natuurlijk een symbolische naam. Voor liefde, succes, geluk. You name it. Het is een laagdrempelige, maar diepgaande parabel.
Wie heeft mijn kaas gepikt?
Zie jij een verandering als een uitdaging of word je erdoor verlamd? De vier personages in Wie heeft mijn Kaas gepikt? worden geconfronteerd met ingrijpende veranderingen; elk reageert anders als zijn Kaas plotseling op is. Die Kaas is een metafoor voor wat we in het leven nastreven en waaraan we ons hechten. Hebben we onze Kaas gevonden, dan is de neiging groot ons eraan vast te klampen. Maar de Kaasvoorraad is niet onuitputtelijk: een bedrijf reorganiseert, een partner gaat ervandoor, ziekte slaat toe – zekerheden ontvallen ons.
Een treffende parabel
In een goed verhaal zit wat mij betreft altijd een boodschap. Net zoals ik in het leven ook zelf zoek naar zingeving, verwacht ik ook iets van een dieper inzicht in een goed verhaal te ontdekken. Die vrijheid van de fictie word heel nuttig ingezet door Spencer Johnson in Wie heeft mijn kaas gepikt? – een parabel die al sinds 1998 in vertalingen en herdrukken verschijnt.
Het boekje opent met een voorwoord van Ken Blanchard met wie Johnson het boek De One Minute Manager schreef. Daarna begint het boek echt. Je ontmoet kort een paar volwassenen op een high schoolreünie die vertellen hoe het leven hun gegaan is: anders dan verwacht. Een van die personen zegt dat het verhaal van de kaas zijn leven heeft veranderd en deelt dat met hen… in deel twee.
De vier hoofdpersonen zijn de muisjes Snuffel en Snel en de minimensjes Pieker en Peins. Natuurlijk zijn die symbolisch. De zoektocht naar kaas (dat wat je gelukkig maakt) is beeldend en toegankelijk. Vol diepgang, die vooral in deel drie naar de oppervlakte komt. In het laatste deel bespreken de personen van de reünie hoe zij het verhaal interpreteren en betrekken het op hun leven. Door deze boodschappen in de vorm een verhalende parabel te gieten, komt die goed binnen. Het is herkenbaar en realistisch hoe dat clubje het verhaal nabespreekt.
'Wie heeft mijn kaas gepikt?' is een laagdrempelige maar diepgaande parabel voor wie het gevoel heeft verstrengeld te zitten in een kluwen contraproductieve gedachten.
(Deze recensie verscheen eerder op www.alexhoogendoorn.nl)
Wie heeft mijn kaas gepikt?
Zie jij een verandering als een uitdaging of word je erdoor verlamd? De vier personages in Wie heeft mijn Kaas gepikt? worden geconfronteerd met ingrijpende veranderingen; elk reageert anders als zijn Kaas plotseling op is. Die Kaas is een metafoor voor wat we in het leven nastreven en waaraan we ons hechten. Hebben we onze Kaas gevonden, dan is de neiging groot ons eraan vast te klampen. Maar de Kaasvoorraad is niet onuitputtelijk: een bedrijf reorganiseert, een partner gaat ervandoor, ziekte slaat toe – zekerheden ontvallen ons.
Een treffende parabel
In een goed verhaal zit wat mij betreft altijd een boodschap. Net zoals ik in het leven ook zelf zoek naar zingeving, verwacht ik ook iets van een dieper inzicht in een goed verhaal te ontdekken. Die vrijheid van de fictie word heel nuttig ingezet door Spencer Johnson in Wie heeft mijn kaas gepikt? – een parabel die al sinds 1998 in vertalingen en herdrukken verschijnt.
Het boekje opent met een voorwoord van Ken Blanchard met wie Johnson het boek De One Minute Manager schreef. Daarna begint het boek echt. Je ontmoet kort een paar volwassenen op een high schoolreünie die vertellen hoe het leven hun gegaan is: anders dan verwacht. Een van die personen zegt dat het verhaal van de kaas zijn leven heeft veranderd en deelt dat met hen… in deel twee.
De vier hoofdpersonen zijn de muisjes Snuffel en Snel en de minimensjes Pieker en Peins. Natuurlijk zijn die symbolisch. De zoektocht naar kaas (dat wat je gelukkig maakt) is beeldend en toegankelijk. Vol diepgang, die vooral in deel drie naar de oppervlakte komt. In het laatste deel bespreken de personen van de reünie hoe zij het verhaal interpreteren en betrekken het op hun leven. Door deze boodschappen in de vorm een verhalende parabel te gieten, komt die goed binnen. Het is herkenbaar en realistisch hoe dat clubje het verhaal nabespreekt.
'Wie heeft mijn kaas gepikt?' is een laagdrempelige maar diepgaande parabel voor wie het gevoel heeft verstrengeld te zitten in een kluwen contraproductieve gedachten.
(Deze recensie verscheen eerder op www.alexhoogendoorn.nl)
1
Reageer op deze recensie
