Hypnose heeft mij laat gehypnotiseerd.

Mijn eerste boek van Lars Kepler was Slaap. Een geweldige thriller ! Mijn verwachting was dan ook hoog over het eerste deel met Joona Linna.
Het begon heel goed en spannend, maar al snel kon ik me er niet meer goed in vinden. Het gedeelte over de groep in hypnose vond ik verwarrend om te lezen. Pas later blijkt dit een reden te hebben voor het verhaal,maar dan heb je al een groot stuk gelezen. Waar Joona Linna een duidelijke rol heeft in Slaap heeft hij hier een kleinere rol toe bedeeld gekregen. Het verhaal gaat grotendeels over de verslaafde arts Erik , zijn vrouw en zoon, waardoor Josef Ek zelfs even naar de achtergrond wordt gezet. Na een uitgebreide uitleg over de psychische patiënten komt het verhaal weer op stoom en neemt het mij weer volledig mee ! Alle verhaallijnen komen langzaam bij elkaar en dan gaat het ineens heel snel en voor je het weet is het boek uit.
Uiteindelijk toch een fijn boek om te lezen, alhoewel ik halverwege dacht dat het niets meer zou worden.
Persoonlijk vond ik dat er wel veel personages in verwerkt waren die later dan weer benoemd werden, maar ik even moest denken wie het nu ook al weer waren.
Er zaten voor mij toch onverwachte wendingen in verwerkt en bleek het echt een thriller te zijn met lugubere stukjes.