Afstandelijk en toch mooi

Het is voor het eerst dat ik iets van Eva Meijer lees. Ik vind dat ze een bijzondere schrijfstijl heeft, dat geregeld overschakeld naar objectief registrerend en soms een verslag is met korte zinnen.
Interessant hoe zij de natuur een plek geeft in dit verhaal. Mooi gegeven en mooi verwerkt.
Bij tijd en wijle een spannend boek, maar door de schrijfstijl kan ik nooit echt goed mee- of inleven in de personages. Ze blijven voor mij echt op afstand en vlak. Ik krijg geen echt beeld van ze.
Er zijn wel wat open eindjes en onduidelijkheden, zoals de verschuivende kasten in de bibliotheek.
Het boek eindigt vrij abrupt.
Toch geef ik het vier sterren. Omdat het door zijn bijzondere insteek en schrijfstijl lang bij me zal blijven, op een positieve manier.