Ook wel leesbaar voor kinderen onder de 13, maar wel in de gaten wie het leest

Van verschillende mensen had ik gehoord dat dit een prachtig boek was. En inderdaad: een bijzonder verhaa- die dubbele verhaallijn met veel parallellen tussen Mia en Laila-, en het boek leest makkelijk weg. Ik ging er als een trein doorheen en het greep mij vrijwel in het begin al, iets waar ik normaal meer moeite mee heb en dan echt door moet duwen voor een boek na een hoofdstuk of 2-3 echt voor mij gaat leven.
Aan het einde had ik eigenlijk verwacht ontroerd te zijn, maar dat viel mee. Het is gewoon een mooie afsluiting. Alles komt een soort van goed. Voor een kinderboek wel heel prachtig.
De voorzijde vond ik persoonlijk heel mooi, met die 2 gezichten verweven in elkaar (weet alleen niet in hoeverre het doelgroep, C-lezers, aanspreekt). Maar hier in Hebban zie ik een andere voorzijde, dat zal de oorspronkelijke wel zijn (welke mij trouwens doet denken aan het Pungelhuis; zelfde illustrator?).
Het boek is dus een C-boek, misschien vanwege de uitleg over de gaskamers die erin staat? Maar dit boek kan ook zeker gelezen worden door jongere kinderen, meer de B-boeken leeftijd. Degene die geïnteresseerd zijn in de oorlog weten immers alleen wat er in de kampen gebeurde is mijn ervaring, dus zullen niet geschokt zijn verwacht ik. Maar het is wel slim om als leerkracht even te kijken welk kind al aan zo’n onderwerp toe is en welke misschien nog niet. Het blijft immers heftig wat er met de Joden en verzetstrijders is gebeurd tijdens de oorlog.