Sfeervolle roman met spannend plot
Het boek "Het kerkhof van de Zee" van Aslak Nore is een intrigerend en meeslepend verhaal dat je meeneemt op een spannende reis door de duistere kanten van de Noorse samenleving in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Het boek is geschreven in een krachtige en beeldende stijl en bevat verschillende verhaallijnen waardoor het niet meteen duidelijk is waar de schrijver naar toe wil. Het is knap hoe hij historische feiten en fictie in de vorm van een scheepsramp, de oorlog in Afghanistan en een verdwenen testament tot een boeiend verhaal weet te vermengen.
"Voor een schrijver is de waarheid het beeld dat de werkelijkheid in het hoofd schept."
Het verhaal begint wanneer een oude vrouw, Vera, de zee inloopt en een einde aan haar leven maakt. Kleindochter Sacha, met wie zij een goede band heeft, gaat op zoek naar haar verdwenen testament dat zij in de vorm van memoires heeft geschreven. Het bevat de ware toedracht over de ramp van het Hurtigruten-schip DS Prinsesse Ragnhild dat in oktober 1940 op een mijn zou zijn gevaren. Maar niet iedereen is blij met de zoektocht van Sasha naar dit manuscript. Sommigen hebben liever niet dat de waarheid, en hiermee een groot familiegeheim, aan het licht komt en doen er alles aan om dit te voorkomen.
"Hoeveel van de essentie van een mens is blijvend, naarmate het leven verstrijkt"?
Aslak Nore slaagt erin om op een indrukwekkende manier de complexe thema's van macht, corruptie en geheimhouding te verkennen, terwijl hij tegelijkertijd een meeslepende thriller schrijft. De personages zijn goed ontwikkeld en realistisch, en de plot is ingenieus geconstrueerd met flashbacks en het bevat een verhaal in een verhaal. Dit maakt dat je er wel moet bijblijven want hier en daar is het best ingewikkeld.
Als je een liefhebber bent van mysterieuze en spannende oorlogsthrillers die omkaderd zijn door historische feiten, is het zeker de moeite waard om Het kerkhof van de Zee te lezen.
"De wereldgeschiedenis van alles wat had kunnen gebeuren is eindeloos".
Reageer op deze recensie