Meer grappig en intrigerend dan spannend

Gaaf boek, met een heel bijzondere hoofdpersoon, Henry. Je weet niet of je van Henry moet houden of hem moet haten, feit is dat hij een aparte persoonlijkheid is. Hij lijkt niet echt in staat tot emoties en pakt alles in het leven aan volgens de vraag: kan deze gebeurtenis of deze persoon mij helpen in het leven waarbij het mij zo min mogelijk (moeite) kost. Poncho is degene met de ongecompliseerde persoonlijkheid, hij vindt iedereen leuk. Visser Obradin is een hele leuke bijpersoon die me regelmatig deed lachen.
Het verhaal wordt met veel humor geschreven en met oog voor de omgeving. Ik vond het bijzonder onderhoudend maar niet echt spannend, ook al vallen er twee doden. Het klopt ook wel want er staat met grote letters 'roman' op de kaft dus het pretendeert ook niet een thriller te zijn.
Voor mij was er ook nog een los eindje, want wat is er nu precies gebeurd met Betty?
De kaft past achteraf gezien heel goed bij het verhaal maar had mij normaal gesproken niet geprikkeld om dit boek te gaan lezen.