Het begint met een trilling bij zijn oog...

Voor je kinderen op zoek naar een leuk (voorlees)boek? Lees dan ‘Kasper wordt een kip’ van Sam Copeland. Dit is oprecht een van de grappigste boeken die ik ken.
Nadat de negenjarige Kasper eerst plotseling verandert in een spin en daarna in een duif, realiseert hij zich dat dit geen toeval kan zijn. Maar waarom verandert Kasper soms ineens in een dier? Samen met zijn vrienden Flora, Samir en Hogan gaat Kasper op onderzoek uit. Dit is nog niet zo eenvoudig als je niets kunt bewijzen, omdat niemand je gezien heeft… Ineens krijgt hij steun uit onverwachte hoek. Zou hij er, samen met zijn vrienden, achter kunnen komen vóórdat hij als Zielige Aardappel Eén op het podium zal schitteren tijdens de jaarlijkse schoolmusical?

Sam Copeland is zelf vader en woont, samen met zijn vrouw en 3 kinderen, in het Engelse Londen. Dat hij dit boek schreef, was voor iedereen een verrassing, want hij is eigenlijk geen auteur, maar een literair agent. In 2006 is hij bij het agentschap Rogers, Coleridge and White komen te werken en sinds 2016 is hij directeur van dit agentschap. Samen met Sarah Horne, die de illustraties verzorgde, maakte hij deze driedelige serie voor jongens en meisjes vanaf 8 jaar.

Het verhaal wordt op een supergrappige manier verteld, waarbij regelmatig woorden of woordgroepen worden geschreven in een toepasselijk lettertype. Zo wordt bijvoorbeeld “uit te rekken” geschreven met grote uitgerekte letters. Of je leest in koeienletters “HAAL DIE TAS VAN JE HOOFD, JONGEN. NU METEEN!”, wanneer meester Wind tegen Kasper staat te bulderen.
En niet alleen het verhaal en de vorm zijn grappig, maar ook het feit dat de verteller zich regelmatig naar de lezer went: “En toen besefte hij dat hij zich als een spin uit deze situatie moest redden. Hij zette één pootje tegen de muur. En toen nog één. En nog één. En nog één. En nog… Nou ja, je snapt het wel. Hij zette al zijn acht pootjes tegen de muur.”
Daarnaast zorgen ook de vooruitblikken en de voetnoten voor de nodige variatie en humor: “Als je heel slim bent, heb je al bedacht dat dit niet zo is. Het is zelfs volstrekt onwaar. Spinnen hebben tot hun opluchting maar één kont. Maar als iedereen die dit leest zo veel mogelijk andere mensen ervan kan overtuigen dat spinnen wél acht paar billen hebben, dan zou dat te gek zijn en de wereld mooier maken. Dus als je jongere broertjes en zusjes hebt, dan kun je beginnen met hun wijs te maken dat spinnen acht paar billen hebben.” Diezelfde voetnoten zorgen er nog wel eens voor dat je als voorlezer erover kunt struikelen. Want wanneer en hoe verweef je deze in je verhaal zonder de draad kwijt te raken? Dit vergt de nodige voorlees-skills. Daarentegen zit het verhaal zo knap en leuk in elkaar dat je ook als volwassen voorlezer veel plezier beleeft aan het boek. Wees in ieder geval voorbereid op een hoop gelach en geproest tijdens het (voor)lezen.