Lezersrecensie
Aangrijpend verhaal
Dalvino en Rico zijn twee Surinaamse jongens die hun jeugd in armoede in hun vaderland hebben doorgebracht. Met armoede bedoel ik dan net zo goed fysieke als geestelijke armoede. Moeder was naar Nederland vertrokken en vader trok zich van de jongens niet veel aan.
Als de jongens dan uiteindelijk naar Nederland kunnen komen is de band met hun moeder verwaterd, onbestaande eigenlijk. Vooral Rico, de oudste lijkt overal lak aan te hebben en verzeilt algauw in criminele sferen. Dalvino, de jongste wil er wel iets van maken, en doet ook echt wel zijn best maar is een beetje naïef.
Als Rico neergeschoten wordt, trekken ze Dalvino over de streep om voorlopig de plaats van zijn broer in te nemen. Dat hij dan ook niet meer terug kan, dat lijkt nog niet door te dringen bij de jongste van de broers.
Uiteindelijk komt het tot een zware confrontaties met gevolgen die niet te overzien zijn. Gevolgen die wel eens levenslang zouden kunnen duren voor Dalvino.
De auteur beschrijft de wereld van jonge criminelen die door een paar zware jongens overgehaald worden om mee te doen. Geld en dure spullen zonder er maanden of jaren voor te hoeven werken, het trekt hen aan en ze negeren dan ook alle waarschuwingssignalen da zoiets ooit fout moét aflopen. Ze krijgen de instelling van de echte crimineel: “mij pakken ze niet”. Helaas.
Elke grootstad kent dergelijke bendes, overal opereren ze op dezelfde manier. De mannen aan de top blijven vaak verborgen, de jonge waaghalzen die te verleiden zijn met een dure wagen of een opvallend horloge hebben voor die toplui geen waarde, het is kanonnenvlees, valt er eentje weg, dan staan er tien andere klaar om voor hen in te springen.
Lyona heeft dit heel mooi verwoord, een verhaal verpakt in een waarachtige setting met levensechte personages. Als je als lezer soms zit te denken ‘doe dat nou niehiet’ dan heeft de auteur, denk ik, bereikt wat ze wou? Spannend boek, maar het schuurt ook een beetje, want het is geen fictie, het is realiteit en het zijn telkens mensenlevens die naar de haaien gaan waar dat misschien vermeden had kunnen worden.
Over het eerste boek van deze auteur, overigens een heel ander genre, was ik niet enthousiast maar ik ben erg blij dat ik haar tweede boek toch gelezen heb en ik hoop oprecht dat ze in dit genre blijft schrijven, dan gaan we van deze auteur nog horen!
Als de jongens dan uiteindelijk naar Nederland kunnen komen is de band met hun moeder verwaterd, onbestaande eigenlijk. Vooral Rico, de oudste lijkt overal lak aan te hebben en verzeilt algauw in criminele sferen. Dalvino, de jongste wil er wel iets van maken, en doet ook echt wel zijn best maar is een beetje naïef.
Als Rico neergeschoten wordt, trekken ze Dalvino over de streep om voorlopig de plaats van zijn broer in te nemen. Dat hij dan ook niet meer terug kan, dat lijkt nog niet door te dringen bij de jongste van de broers.
Uiteindelijk komt het tot een zware confrontaties met gevolgen die niet te overzien zijn. Gevolgen die wel eens levenslang zouden kunnen duren voor Dalvino.
De auteur beschrijft de wereld van jonge criminelen die door een paar zware jongens overgehaald worden om mee te doen. Geld en dure spullen zonder er maanden of jaren voor te hoeven werken, het trekt hen aan en ze negeren dan ook alle waarschuwingssignalen da zoiets ooit fout moét aflopen. Ze krijgen de instelling van de echte crimineel: “mij pakken ze niet”. Helaas.
Elke grootstad kent dergelijke bendes, overal opereren ze op dezelfde manier. De mannen aan de top blijven vaak verborgen, de jonge waaghalzen die te verleiden zijn met een dure wagen of een opvallend horloge hebben voor die toplui geen waarde, het is kanonnenvlees, valt er eentje weg, dan staan er tien andere klaar om voor hen in te springen.
Lyona heeft dit heel mooi verwoord, een verhaal verpakt in een waarachtige setting met levensechte personages. Als je als lezer soms zit te denken ‘doe dat nou niehiet’ dan heeft de auteur, denk ik, bereikt wat ze wou? Spannend boek, maar het schuurt ook een beetje, want het is geen fictie, het is realiteit en het zijn telkens mensenlevens die naar de haaien gaan waar dat misschien vermeden had kunnen worden.
Over het eerste boek van deze auteur, overigens een heel ander genre, was ik niet enthousiast maar ik ben erg blij dat ik haar tweede boek toch gelezen heb en ik hoop oprecht dat ze in dit genre blijft schrijven, dan gaan we van deze auteur nog horen!
1
Reageer op deze recensie