Lezersrecensie
Indringend verhaal, dat je laat nadenken.
Voor de leesclub van de boekenreizigers lazen we ook weer een heel ander soort boek: ‘Hannah, Lotte en Emmy, drie Arnhemse meisjes in oorlogstijd van Corrine Baard-Post.
Het boek is fictie maar alle feiten hebben wel plaatsgevonden. De auteur slaagde er wonderwel in een mooi, krachtig verhaal te schijven.
Hannah, Lotte en Emmy zijn drie 14-jarige meisjes, vriendinnen, die in het begin van de oorlog zo goed en zo kwaad als het ging hun leventje proberen te leiden. Al heel gauw laat de oorlog ook zijn indruk na op hun groepje, als een van hen niet meer naar het park mag, niet meer naar school mag, eigenlijk zo goed als niets meer mag. Hannah is Joods, al is haar familie niet praktizerend, en dus moet zij zich aan alle verbodsregels houden. Lotte, dochter van de huisarts komt in het verzet terecht en Emmy is eigenlijk het meest complexe karakter van de drie. Zij komt uit een NSB-gezin, al twijfelt ze zelf echt wel aan die gedachtegang. Als zij dan later ook nog verliefd wordt op een Duitse soldaat dreigt de vriendschap volledig vernield te worden. En toch… De vriendschap bleek sterker.
De auteur schreef dit als een jeugdboek en de stijl zal zeker jonge mensen aanspreken. Maar net zo goed volwassenen. Dat lijkt me echt wel een huzarenstukje dat alleen de écht goede auteurs gegeven is.
Het verhaal probeert de werkelijkheid niet te verdoezelen, al worden de ergste gruwelen niet verteld, wat ik ook prima vind.
In mijn kennissen- en vriendenkring zitten nogal wat leraren Nederlands, godsdienst, zedenleer en geschiedenis en ik ga dit boek dan ook van harte aanbevelen voor hun doelgroep. 14-16 jaar. Dit lijkt me een prima boek om daarna vakoverschrijdend het gesprek op gang te brengen over ‘oorlog’ en wat die met gewone mensen doet.
Vandaag ‘vieren’ wij in België Wapenstilstand, het einde van de eerste Wereldoorlog die hier zo’n impact had, zeker in de Westhoek. Ondertussen is deze dag uitgegroeid tot een dag van herinnering aan al diegenen die hun leven gaven in heel veel gewapende conflicten, vaak nog heel jonge mensen die ver van huis waren, en eigenlijk helemaal niéts met dat wapengekletter hadden maar die moesten gehoorzamen en hun land moesten verdedigen.
Boeken als dit leren om die mensen te herinneren, met veel respect. Zij betaalden de hoogste prijs, opdat wij in vrijheid zouden kunnen leven. Dat mogen we nooit vergeten, dat is onze plicht tegenover hen. Dank aan Corrine Baard-Post dat ze ons die kans geeft met dit prachtige boek.
Het boek is fictie maar alle feiten hebben wel plaatsgevonden. De auteur slaagde er wonderwel in een mooi, krachtig verhaal te schijven.
Hannah, Lotte en Emmy zijn drie 14-jarige meisjes, vriendinnen, die in het begin van de oorlog zo goed en zo kwaad als het ging hun leventje proberen te leiden. Al heel gauw laat de oorlog ook zijn indruk na op hun groepje, als een van hen niet meer naar het park mag, niet meer naar school mag, eigenlijk zo goed als niets meer mag. Hannah is Joods, al is haar familie niet praktizerend, en dus moet zij zich aan alle verbodsregels houden. Lotte, dochter van de huisarts komt in het verzet terecht en Emmy is eigenlijk het meest complexe karakter van de drie. Zij komt uit een NSB-gezin, al twijfelt ze zelf echt wel aan die gedachtegang. Als zij dan later ook nog verliefd wordt op een Duitse soldaat dreigt de vriendschap volledig vernield te worden. En toch… De vriendschap bleek sterker.
De auteur schreef dit als een jeugdboek en de stijl zal zeker jonge mensen aanspreken. Maar net zo goed volwassenen. Dat lijkt me echt wel een huzarenstukje dat alleen de écht goede auteurs gegeven is.
Het verhaal probeert de werkelijkheid niet te verdoezelen, al worden de ergste gruwelen niet verteld, wat ik ook prima vind.
In mijn kennissen- en vriendenkring zitten nogal wat leraren Nederlands, godsdienst, zedenleer en geschiedenis en ik ga dit boek dan ook van harte aanbevelen voor hun doelgroep. 14-16 jaar. Dit lijkt me een prima boek om daarna vakoverschrijdend het gesprek op gang te brengen over ‘oorlog’ en wat die met gewone mensen doet.
Vandaag ‘vieren’ wij in België Wapenstilstand, het einde van de eerste Wereldoorlog die hier zo’n impact had, zeker in de Westhoek. Ondertussen is deze dag uitgegroeid tot een dag van herinnering aan al diegenen die hun leven gaven in heel veel gewapende conflicten, vaak nog heel jonge mensen die ver van huis waren, en eigenlijk helemaal niéts met dat wapengekletter hadden maar die moesten gehoorzamen en hun land moesten verdedigen.
Boeken als dit leren om die mensen te herinneren, met veel respect. Zij betaalden de hoogste prijs, opdat wij in vrijheid zouden kunnen leven. Dat mogen we nooit vergeten, dat is onze plicht tegenover hen. Dank aan Corrine Baard-Post dat ze ons die kans geeft met dit prachtige boek.
1
Reageer op deze recensie
