Lezersrecensie
Een gepuzzeld boekenmysterie
Dominique Biebau is een Vlaamse thrillerauteur die eerder zowel de Knack Hercule Poirotprijs als de Gouden Strop in ontvangst mocht nemen. Zijn nieuwste thriller De Christiemoorden verscheen bij uitgeverij Vrijdag.
In het kleine dorpje Mollendaal komen de dames van de leesclub Met Thrillende Vingers bijeen om de laatste roddels te bespreken. Wanneer Judith, werkzaam in de bibliotheek, anonieme pakjes ontvangt met daarin boeken van de Britse Queen of Crime Agatha Christie, beginnen er steeds vreemdere dingen te gebeuren in het dorp. De leesclub besluit op zoek te gaan naar aanwijzingen en het mysterie op te lossen.
‘Na de boekenbabbel werd altijd geroddeld over de recentste ontwikkelingen in de Mollendaalse high society, onder de begeleiding van een van Siens legendarische taarten, totdat dit onderdeel het hele boekengedoe overvleugelde en uiteindelijk verving. Zo was de thrillerclub alleen nog in naam een club die om boeken draaide.’
De Christiemoorden wordt een misdaadroman genoemd, het puzzelmysterie draagt overduidelijke verwijzingen naar de boeken van Agatha Christie in zich. Dat begint natuurlijk al bij de titel, maar ook de vernuftige opbouw en de letterlijke boeken in de pakketjes vinden we de Queen of Crime terug.
De korte hoofdstukken en het vlotte taalgebruik in combinatie met de dialogen maken dat dit boek in zeer korte tijd uit te lezen is en Biebau slaagt erin het verhaal interessant en verrassend te houden door de snelle wisselingen tussen de hoofdstukken en de afwisseling van de betrokken personages in elk hoofdstuk.
‘Fantasie had ze immers genoeg. Haar brein was een scenarist die soapopera’s bij elkaar pende vol persoonsverwisselingen, mysterieuze mannen met ridicule snorren en onverwachte herrijzenissen.’
Deze personages worden niet heel erg uitgewerkt, de typeringen van de verschillende karakters zijn echter voldoende om het plot te dienen en dus is het uiteindelijk het vernuftige plot met de vele verwijzingen waar deze misdaadroman het van moet hebben. Hoewel de auteur de lezer aan de hand neemt met het verwerken van alle verstopte verwijzingen, slaagt hij erin het geheel spannend te houden.
Aan het eind van de roman passen alle puzzelstukjes precies in elkaar en blijven er geen losse eindjes of vragen over, Biebau hanteert een knappe balans tussen voorspelbaarheid en oplossing.
In het kleine dorpje Mollendaal komen de dames van de leesclub Met Thrillende Vingers bijeen om de laatste roddels te bespreken. Wanneer Judith, werkzaam in de bibliotheek, anonieme pakjes ontvangt met daarin boeken van de Britse Queen of Crime Agatha Christie, beginnen er steeds vreemdere dingen te gebeuren in het dorp. De leesclub besluit op zoek te gaan naar aanwijzingen en het mysterie op te lossen.
‘Na de boekenbabbel werd altijd geroddeld over de recentste ontwikkelingen in de Mollendaalse high society, onder de begeleiding van een van Siens legendarische taarten, totdat dit onderdeel het hele boekengedoe overvleugelde en uiteindelijk verving. Zo was de thrillerclub alleen nog in naam een club die om boeken draaide.’
De Christiemoorden wordt een misdaadroman genoemd, het puzzelmysterie draagt overduidelijke verwijzingen naar de boeken van Agatha Christie in zich. Dat begint natuurlijk al bij de titel, maar ook de vernuftige opbouw en de letterlijke boeken in de pakketjes vinden we de Queen of Crime terug.
De korte hoofdstukken en het vlotte taalgebruik in combinatie met de dialogen maken dat dit boek in zeer korte tijd uit te lezen is en Biebau slaagt erin het verhaal interessant en verrassend te houden door de snelle wisselingen tussen de hoofdstukken en de afwisseling van de betrokken personages in elk hoofdstuk.
‘Fantasie had ze immers genoeg. Haar brein was een scenarist die soapopera’s bij elkaar pende vol persoonsverwisselingen, mysterieuze mannen met ridicule snorren en onverwachte herrijzenissen.’
Deze personages worden niet heel erg uitgewerkt, de typeringen van de verschillende karakters zijn echter voldoende om het plot te dienen en dus is het uiteindelijk het vernuftige plot met de vele verwijzingen waar deze misdaadroman het van moet hebben. Hoewel de auteur de lezer aan de hand neemt met het verwerken van alle verstopte verwijzingen, slaagt hij erin het geheel spannend te houden.
Aan het eind van de roman passen alle puzzelstukjes precies in elkaar en blijven er geen losse eindjes of vragen over, Biebau hanteert een knappe balans tussen voorspelbaarheid en oplossing.
1
4
Reageer op deze recensie
