Wollige eenzaamheid
Lene Beelen werkt als psycholoog en psychoanalytisch psychotherapeut vanuit freudiaans-lacaniaans kader. Haar debuutroman Tussenhuids verscheen eind 2023 bij Prometheus. Hoofdpersonage Moia gaat op vakantie met haar schoonfamilie. Haar vriend Seppe en zijn tweelingzus Frêle zijn onafscheidelijk. Ondertussen is Moia op zoek naar stabiliteit, een gezin en liefde, zaken die ze sinds de verdrinkingsdood van haar vader, jaren geleden, niet meer heeft gekend.
'De korte hoofdstukken die zich afwisselend in het heden en het verleden afspelen houden het geheel leesbaar, evenals de mooie taal en de prachtige zinnen die Beelen gebruikt, al worden deze af en toe ook te wollig.' – recensent Anne
Moia heeft een moeizame band met haar moeder en de zoektocht naar de verhalen over haar vader maakt die alleen maar ingewikkelder. In dit coming of age-verhaal komt Moia er langzaam achter dat elk verhaal twee kanten heeft. Zo is er haar kant van het verhaal wanneer ze door een collega misbruikt wordt, maar ook dat van hem. Er is het verhaal over haar vader zoals ze dat van haar moeder van jongs af aan meekreeg, maar er moet er ook een andere kant bestaan.
'Ze had ergens bij willen horen, ingebed in een groter geheel, in een huis waar haar verlangen hoogtij mocht vieren, omdat de angst voor de alleenzaamheid, voor de confrontatie met die diepgaande, existentiële eenzaamheid afstotelijk was, en het was die eenzaamheid die ze in dat gat in haar buik droeg, die haar confronteerde met het feit dat, wie haar pad ook kruiste en hoelang die ook bij haar bleef, die uiteindelijk weer wegwandelde tot ze helemaal alleen was.'
Vriend Seppe komt uit een zeer geliefd gezin, de doorwerking van zijn jeugd in zijn karakter en zijn leven en de doorwerking van de jeugd van Moia in het hare spelen een grote rol in de roman. Dat wat zich vaak onbewust afspeelt, krijgt in de taal van Beelen ineens een bewuste uitwerking en dit maakt dat het leven van Moia en haar jeugd soms net even té veel duiding krijgen en het geheel af en toe te conceptueel en daarmee langdradig wordt.
'Het gezin leek zo compleet. Via onzichtbare, ijzersterke draden waren ze verweven met elkaar. Ze spraken met hun blikken, gaven elkaar voortdurend zachte schouderklopjes en bij tegenslagen sloegen ze een arm rond elkaars middel zodat ze hun rug weer konden rechten.'
Tussenhuids gaat over gezien worden, over de zoektocht naar een vader, een familie, een jeugd, maar vooral naar jezelf. De korte hoofdstukken die zich afwisselend in het heden en het verleden afspelen houden het geheel leesbaar, evenals de mooie taal en de prachtige zinnen die Beelen gebruikt, al worden deze af en toe ook te wollig.
Een boek over eenzaamheid, liefde en vervreemding, waarin het onbewuste een taal krijgt die je niet vaak tegenkomt in fictie. Een interessant freudiaans-lacaniaans debuut.
Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!
Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een eerste boek' en 'Lees een jong boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Anne Oerlemans
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
